Тарчилсан сvнс

Ардын уран зохиолч Д.Пvрэвдорж гуай єнгєрсєн баасан гаригт номын маань нээлтэн дээр хамгийн сvvлд хоёр роман бичсэн тухайгаа дурдаж байсан. Нээлт болохоос хэд хоногийн ємнє “Дэлхий бєєрєнхий биш” номоороо “сольж” авсан єнєє хоёр романыг сая хэд хоног нvд салгаж чадахгvй уншсаар нэг юм дуусгаж санаа амарлаа. “Тарчилсан сvнс” хэмээх уран зєгнєлт романыг нь уншаад бvр хэлэх ч vг олдохоо байчихлаа. Ямар айхтар vг хэллэг хэрэглэж, ямар мундаг зvйрлэж, ямар мундаг утга давхар агуулж чадсаныг та уншаад л бишрэх байх. Насаараа (МАХН) намдаа vнэнч явсан євгєн коммунист vхлvvт хэвтээд єнгєрvvлсэн амьдралаа бодож эхлэнэ. Тун удалгvй євгєн бие барж сvнс нь дєчин ес хоног тэнvvчилж ойр дотныхон нь євгєнийг хэрхэн мэхэлж байгааг олж харна. Дараа нь сvнс дахин тєрєх тєдийгvй урьд насаа мэддэг, эрлэгийн элчтэй уулзсанаа санадаг нэгэн болж хувирна... Гэх мэтчилэн хvний амьдрал, цагийн эргэлт, єєрийнхєє ертєнцийг vзэх vзэл, там диваажингийн хийсвэрлэл зэрэг дэндvv олон зvйлийг гайхамшигтай vг хэллэг ашиглан бичжээ. Хэсэгчлэн хvргэвээс:

...Амьдрал гэж юу вэ? Yхэлд хєєгдсєн хvмvvн сvргийн гэнэхэн хvсэл, vл гvйцэлдэх мєрєєдлийн зэрэглээ. Yvнийг vгvйсгэх гэсэн алив засдаг vг сонсохоос нуруу даган жилбэн гvйж, ертєнцийн жам буюу балар тавилангийн ємнє хvн хэмээх ухаант адгуусны хvчин мєхєсдєж тарчлахыг би улам бvр мэдэрч байна. Амьдрал гэдэг орчлонгийн зvvдэнд аз жаргалын солонгыг харан хууртах нь юутай мунхаг vнэмшил вэ...

...Би гэдэг хvн санхvvгийн сургуулиас сампин тэвэрч гарсан бирд, намын сургуулийн тогооны богшил, нийгэм журмын тууринд хаягдсан хогжруу юм даа. Дэндvv хувьсгалч дэвэрлээр дэлхийг єєрчилнє гэж халуурч явснаа бодоод хєх инээд хvрэх юм. Гэвч vхлийн ємнє инээд хулжиж, цємєрсєн ухархайд нулимсны ширгээш л vлддэг бололтой. Над мэт нь алив суртлын хvлээснээс толгой мулталж эс чадсан тєєрлєє vvсгэгч мэтээр эргvvтсээр эс оршихуйн эргvvлэгт сураг алдрах нь юутай гачлан. Эв хамтын ёсонд орохоор эхнэрээ яаж хэрэглэх юм бол гэснээс єєр гайхаш надад байгаагvй vе байсан...

...Одоо би юу ч шvтэж, юунд ч итгэх нь єнгєрчээ. Элгэмслээсээ илvv харьслын энэ цаг минийх биш ээ. Би хэнд ч хэрэггvйтэй адил хэн ч надад хэрэггvй. Миний сvvжин тус газар цоорон шархирч байна. Тvvний эгц доорхи газар цоорох л vлдлээ. Хэрэв тэнхээ хvрдэгсэн бол тэр алга дарам газрыг ухаж шороотой чулуу юутай хээтэй нь гудамжинд цацалтай билээ. Тvvн дээр хvмvvс овооролдон бєхийн шангийн боорцог мэт булаалдахыг харан элгээ хєштєл инээх юм сан. Гэвч газар тєнхєх бvv хэл, гараа даахаа больжээ...

...Хєнхєр хэмээгдэх хvн агсан би, бийт vгvйтийн зайд vл vзэгдэх сvнсэнд хувилан хилэнцэт хорвоогоор хий vзэгдэл болон бэдрэх болвой. Амьдралын буртагаас хvй салж, этгээд амаршилд тус буюу гэмийн алинд ч хvртээлгvй атал, vзэх сонсохын vйл хэвээр нь юутай гачлан. Хvмvvн тєрєлхтєний мунхрал, хомхойрол, тэчъяал, ичгvvрт араншин, бурангуй явдлыг vхсэн хойноо vзэх лайтай юмсанж...